Wat betreft de kruistoleranties van de vier grote bedrijven heb ik het volgende ontdekt:
Van de vier genoemde benzodiazepinen (lorazepam, diazepam, clonazepam (Klonopin) en alprazolam (Xanax)), heeft lorazepam (Ativan) de minste kruistolerantie vergeleken met de anderen. Dit is waarom:
Lorazepam (Ativan):
Het wordt anders gemetaboliseerd dan andere benzodiazepinen omdat het niet afhankelijk is van leverenzymen (zoals het CYP450-systeem) voor metabolisme. Dit kan resulteren in minder kruistolerantie met benzodiazepinen zoals diazepam, clonazepam en alprazolam, die zwaar worden gemetaboliseerd door leverenzymen.
Door het unieke metabolisme en de kortere halfwaardetijd is de kans kleiner dat er kruistolerantie ontstaat met andere benzodiazepinen.
Diazepam (Valium), Clonazepam (Klonopin) en Alprazolam (Xanax):
Al deze stoffen worden gemetaboliseerd via het CYP450-enzymsysteem van de lever, wat betekent dat ze een grotere kans op kruistolerantie met elkaar hebben.
Diazepam en Clonazepam hebben een lange halfwaardetijd, wat op den duur kan leiden tot een grotere tolerantie en kruistolerantie bij het overschakelen tussen de twee middelen.
Xanax heeft een korte werkingsduur, maar kan toch kruistolerantie veroorzaken vanwege de metabolisatie ervan door dezelfde leverenzymen.
Samenvattend wordt lorazepam (Ativan) over het algemeen beschouwd als minder kruistolerant met andere benzodiazepinen vergeleken met diazepam, clonazepam en alprazolam, die meer overeenkomsten vertonen in de manier waarop ze worden gemetaboliseerd. Echter, alle benzodiazepinen vertonen nog steeds enige mate van kruistolerantie vanwege hun vergelijkbare effecten op het GABA-systeem.